Gustav Klimt (1862-1918) was een Oostenrijkse schilder uit de belle époque (vrij vertaald, het mooie tijdperk). Dit was een periode van algemene welvaart, een enorme ontplooiing van de kunsten en wetenschappen en een hoge mate van maatschappelijke rust. Klimt werd het bekendst met zijn ‘decoratief ornamentalisme’ waarbij hij bladgoud in veel van zijn werken verwerkte, en zijn suggestief-erotische symboliek. Vooral de werken waarin hij vrouwen afbeeld zijn wereldwijd bekend, met als kroonwerk ‘De Kus’. Klimt maakte daarnaast ook landschappen.
In 1911 ontving 'Dood en Leven' de eerste prijs op de wereldtentoonstellingen in Rome.
Klimt maakt er een moderne dodendans van, maar de verbeelding van de kunstenaar is niet langer gericht op de fysieke vereniging, maar op de verwachting die eraan voorafgaat. Misschien is deze nieuwe rust geworteld in Klimts eigen besef van ouder worden en de nabijheid van de dood. Klimt overleed drie jaar na voltooiing van dit werk.
Het originele schilderij bevindt zich nu in het Leopold Museum in Wenen.